ბიჭი ძირს იჯდა და მომაკვდავი შეყვარებული ხელებში ყავდა ჩახუტებული. ბიჭი ღმერთს ევედრებოდა, შესთხოვდა, რომ მისი შეყვარებული არ წაეყვანა. იგი განუწყვეტლივ ლოცულობდა... თან გოგოს მაგრად იხუტებდა გულში. ბიჭს იმედი ქონდა რომ ღმერთი მის შეყვარებულს არ გაწირავდა, მაგრამ ამაოდ... მას გოგო ხელებში გამოეცალა. ბიჭი გამწარებული ტიროდა, არ უნდოდა ამ ყველაფრის დაჯერება, მაგრამ იძულებული იყო. გოგოს მაგრად იკრავდა გულში და მთელი თავისი არსებით თიროდა, გაუჩერებლად ტიროდა. და ყველაზე საკვირველი ის იყო, რომ გოგო, სიკვდილის შემდეგაც ამ ყველაფერს გრძნობდა. გრძნობდა თუ როგორ სველდებოდა მისი ნაზი სახე ბიჭის ცრემლებისაგან. გრძნობდა თუ როგორ თბებოდა მისი სხეული ბიჭის მხურვალე ჩახუტებისაგან, იმასაც გრძნობდა თუ როგორ ეფერებოდა ბიჭი, თუ როგორ მხურვალედ უკოცნიდა სახეს... გოგოს უნდოდა ბიჭისთვის იგივე ეპასუხა, მაგრამ მას ეს არ შეეძლო... ის ხომ მკვდარი იყო...
